-
1 con
[kɔn] 1. vt 2. nkant m (inf)to con sb into doing sth — naciągać (naciągnąć perf) kogoś na zrobienie czegoś (inf)
* * *[kon] 1. past tense, past participle - conned; verb(to trick or persuade dishonestly: He conned her into giving him money.) naciągać2. noun(a dishonest trick.) szwindel- con man -
2 swindle
['swɪndl] 1. nszwindel m (inf), kant m (inf)2. vtkantować (okantować perf) (inf)* * *['swindl] 1. verb(to cheat: That shopkeeper has swindled me!; He swindled me out of $4.) oszukiwać2. noun(an act or example of swindling; a fraud: an insurance swindle; Our new car's a swindle - it's falling to pieces.) oszustwo- swindler
См. также в других словарях:
kantować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kantowaćtuję, kantowaćtuje, kantowaćany {{/stl 8}}– okantować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oszukiwać, wprowadzać w błąd, wyłudzać pieniądze, nabierać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okantować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kantować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
